Dom Zdrojowy w Szczawnie- Zdroju

Budynek powstał na przełomie 1909 i 1910 roku. W momencie oddania do użytku był to największy i najnowocześniejszy hotel na Śląsku, o wyniosłej monumentalnej bryle, stanowiącej dominantę całego uzdrowiskowego zespołu urbanistycznego.

Położony w centrum uzdrowiska, pomiędzy zabytkowymi parkami o bogatej i różnorodnej roślinności, z własnym ogrodem, w pobliżu Zakładu Przyrodoleczniczego i uroczej promenady Corso.

W XVII stuleciu Szczawno – Zdrój znane było jako uzdrowisko, jednak intensywny rozwój kurortu i kompleksowej przedsiębiorczości związanej z leczeniem oraz obsługą kuracjuszy, rozpoczął się w roku 1815, kiedy to Jan Henryk VI Hochberg (ród z pobliskiego Zamku Książ, Właściciele Szczawna) postanowili stworzyć uzdrowisko na europejskim poziomie. Przez wieki ściągali tu liczni i sławni kuracjusze. W Szczawnie leczyli się m.in.: król August, cesarz Wilhelm II, Konstantyn – król grecki, car Mikołaj I, Winston Churchill, kardynał Adam Sapieha, Zygmunt Krasiński, Ludwik Zamenhof, Jarosław Iwaszkiewicz, Jan Brzechwa. Z kurortem związana jest również postać Henryka Wieniawskiego, który przyjeżdżał tu na leczenie i koncertował. W sezonie kurort ożywiał się niezwykle, a wielojęzyczny gwar nadawał mu międzynarodowy charakter.

„Po kościele widziałam plan nowego hotelu w Szczawnie, który będzie pod dachem za dwa tygodnie. Rozmawiałam z Keindorffem, naszym dyrektorem generalnym i architektem, oraz von Pohlem. Zamierzam wszystko zaprojektować sama, w tym len, srebro i porcelanę. Potrafię to zrobić lepiej i taniej niż oni. (…) Hotel powinien być zbudowany z drewna i kafli z miłymi, ładnymi heidelbergowskimi balkonami…” – pisała w swoim pamiętniku w listopadzie 1909 roku księżna Maria Teresa Oliwia Hochberg von Pless (z domu Cornwallis-West), znana wszystkim jako Księżna Daisy.